Oktober 2016

De herfst heeft zijn intrede gedaan. Bladeren laten los, de bloemen worden dor, de deur naar buiten gaat dicht. Deze week heb ik voor het eerst binnen een vuur gemaakt ipv buiten. Het huis is gevuld met de schatten uit de natuur. Mijn kinderen komen enthousiast thuis met zakken vol eikels, kastanjes en herfstbladeren.
Ook ligt de tafel vol met zaden uit de doorgeschoten groentes en het geoogste fruit. Dat stoppen we volgend jaar weer in de grond.

Ik blik terug op een geweldige zomer en een heerlijke vakantie in de Provence en voel me opgeladen om de komende donkere tijd in te gaan. Een van de bijzonderste ervaringen die ik koester is het moment waarop Miguel, mijn man, en ik onze zorg delen over de conditie van ons busje. We zijn na een lange rit beland op een camping in de bergen en hebben daarbij slingerweggetjes langs de diepste kloven van Europa getrotseerd. Op zich vonden we dit al behoorlijk spannend. Wat het echter nog spannender maakte was het toenemende snerpende geluid bij het voorwiel. We waren aan het wikken en wegen of we een pauze zouden inlassen voor reparatie of de gok zouden nemen dat het niets ernstigs was. Op dat moment landde er een prachtige vlinder op zijn hand. Deze bleef even zitten en vloog toen op onze dochter om na een poosje op het hoofd van onze zoon te gaan zitten. Tot slot ging deze vlinder bij mij op mijn hart zitten. Stil en verbaasd aanschouwden we dit allemaal. Het voelde alsof er vanuit een andere wereld bescherming werd geboden. Diezelfde avond reden we weer over het bewuste bergweggetje. Het was al aan het schemeren en we waren op weg naar een leuk restaurantje wat we nog een eind verderop hadden gespot tot Miguel plotseling zei terug te willen keren met het busje. Hij was zo zeker van zijn zaak dat we hem niet tegenspraken. De volgende ochtend brachten we het busje naar de garage waar ze constateerden dat we er geen kilometer verder mee hadden moeten rijden. Het voorwiel had plotseling kunnen blokkeren met alle gevolgen van dien bij de kloof...
We gaan de herfst in. Storm en regen horen daarbij. In deze tijd kan het in ons innerlijk ook stormachtig worden. Juist in deze tijd kan oude pijn zijn (draken)kop weer opsteken.
Zoals in het beeld Sint Michael de draak beteugelt verzamel ik de moed in mezelf om mijn eigen draken te kunnen leiden. Dankbaar ben ik met de 'boodschappers in de natuur' en voel ik me beschermd door iets groters.

 

 

 

Boodschappers van boven